Iets later dan gepland, omdat het 's ochtends vroeg nog regende, zijn we Mount Rainier NP ingereden. Eerst een tussenstop bij Longmire voor de eerste wandeling rond de Longmire meadow, waar het smelt en regenwater van Mount Rainier weer terug naar de oppervlakte borrelt. Bij deze mineralenbronnen ontstond de nederzetting Longmire op de hellingen van Mount Rainier. Bij de meadow werd ook nog flink huisgehouden door bevers, te zien aan de talrijke verse knaagsporen.

Daarna door naar Paradise, het ‘basiskamp' voor de meeste beklimmingen van Mount Rainier, waar ook het gloednieuwe visitor center staat. De weg er naar toe wordt het hele jaar sneeuwvrij gehouden. Dat is een hele toer, want zelfs nu hadden we links en rechts van ons soms hoge sneeuwmuren. Ook werden we getrakteerd op de eerste sneeuwbuien van de dag ('s nachts was er ook al 10-20cm verse sneeuw bijgekomen).

Vandaag kregen we de berg wel regelmatig te zien, soms volop in de zon en dan weer verscholen achter de wolken (waaruit het dan sneeuwde). Maar prima weer om de zoveelste sneeuwschoenwandeling te maken, en nu dus door verse sneeuw.

Op advies van de park rangers hadden we een niet te moeilijke wandeling uitgezocht. ‘Volg maar de sporen in de sneeuw en de poles' (oranje-zwarte stokken) werd gezegd. Het feit dat bij het beginpunt van onze wandeling net een reddingsactie werd opgezet om een paar verdwaalde Belgen op te sporen, beloofde al niet veel goeds. Net toen de park ranger aanstalten maakte om te vertrekken, kwamen de twee Belgen van de andere kant aangelopen. Iedereen weer opgelucht.

Maar ook wij hadden moeite om het spoor te volgen. Enerzijds waren er, op de eerste paar honderd meter na, geen verse sporen, anderzijds stonden er werkelijk overal oranje-zwarte stokken. Of we de oorspronkelijke route helemaal gelopen hebben weet ik niet, maar dat maakt ook niet uit. Regelmatig prachtig uitzicht op de imposante berg en heerlijk wandelen door de maagdelijke sneeuw.

We hebben hier te maken met de naweeën van een extreme winter. Wegen en campings die allang open hadden moeten zijn liggen nog onder de sneeuw en veel wandelpaden zijn nog onbegaanbaar. Daardoor kunnen wij wel mooie sneeuwwandelingen maken, maar kunnen we minder zien van de parken dan gepland. Maar ach, we passen ons wel aan.

En natuurlijk allemaal nog bedankt voor de felicitaties voor mijn (Marijn) verjaardag.