Ook vanochtend zijn we weer op wildjacht gegaan, dus vroeg op pad: 6.00 uur. Niet zoveel verschillend wild, maar wel meer dan 100 Elken gezien. Zodra de zon over de bergen kwam, trokken ze zich langzaam terug de bossen in. Ook de pelikanen weer gezien, die te midden van tientallen zaagbekken zwommen, terwijl langzaam de zon op de besneeuwde bergen van de Teton Range begon te schijnen.

Daarna (8.00 uur) hebben we met 6 anderen een wandeling met een parkranger gemaakt langs de Heron pond (Reigerven), waar we uiteraard geen reigers zagen maar pelikanen, de Ring-necked duck en de Killdeer (pleviertje). Vervolgens verder langs Swan Lake, waar .... jawel, geen zwanen zaten maar ganzen.

Onderweg kwamen we nog een jogger tegen die zei dat ze in Swan Lake wel erg grote witte zwanen had gezien, maar het moesten wel zwanen zijn, want ze liep immers langs Swan Lake. Pelikanen dus.

Terwijl de dames na de wandeling een mooie wolvenfilm zaten te kijken in het Visitor Center, lag Marijn weer lekker te snurken in de camper. Misschien was het toch te vroeg voor Marijn.

Daarna was het weer tijd om verder te gaan richting Yellowstone National Park. Beide parken grenzen zowat aan elkaar, dus daar waren we zo. Maar zo klein als de afstand was, zo groot was de overgang. In Yellowstone is het 10 graden kouder, ligt op veel plaatsen nog sneeuw en is het landschap doods. Na de grote brand in Zuid-Yellowstone in 1988 zie je hier vooral kale heuvelruggen met kale boomstammen en wat jonge groene dennen eronder. Gecombineerd met de zware bewolking en regen, kwam het nogal deprimerend over.

Het seizoen is hier eigenlijk ook nog niet begonnen. De eerste twee campings waren nog dicht; de eerste omdat de beren daar deze tijd van het jaar foerageren.

We zitten hier ook best wel hoog, op zo'n 2400 meter, wat o.a. te merken was aan de zak chips die zowat op springen stond.