Eerst nog even langs Mammoth Hot Springs waar we één van de mooiste terrassen gisteren over het hoofd hadden gezien, nota bene aan de doorgaande weg. Met de zon erop, die soms even door de bewolking heen kwam, was het erg mooi.

Omdat we vanochtend pas laat op pad waren (10.15 uur) en nog inkopen moesten doen, waren we al snel toe aan de lunchpauze. Beetje bij toeval parkeerde we de camper bij het Floating Island Lake. Stel je daar niet teveel van voor; het is gewoon een meertje waar ergens een paar graspollen uit het water steken. Maar wat weer wel leuk was, was dat daar een Sandhill Crane op zat te broeden. Toen ik een Amerikaan aansprak op het feit dat deze kraanvogel op zijn lijf toch vooral bruin ipv grijs was, pakte hij zijn vogelboek erbij en daarin stond ook deze variant afgebeeld. Dit was de ‘stained adult' in tawny kleur. Zo, dan weten we dat ook weer.

Daarna gingen we nog even naar een ‘petrified tree' kijken. Nou, deze versteende boom was allesbehalve fotogeniek, mede door het grote hek wat erom heen stond. Maar ook hier hadden we geluk. Op de helling bij de parkeerplaats stond onze eerste Moose (eland). Met gewei en al! Al snel stonden er veel mensen te kijken, de één nog enthousiaster dan de ander, en raakte de weg bijna geblokkeerd. De park rangers die op zo'n moment van achter de bosjes vandaan lijken te komen regelen in zo'n geval razendsnel en vriendelijk het verkeer.

Even later kwamen we weer Bighorn sheep met jong tegen (uiteraard weer de female versie) op slechts enkele meters afstand, toen we stopten bij een uitzichtplaats op de Yellowstone River. We hebben wel erg veel geluk vandaag met het wild. (En dan vergeten we nog bijna de Pronghorn Antelopen, Bizons en Elken die we eerder op de dag al gezien hadden.)

Op de parkeerplaats hier hoorden we dat er beren gesignaleerd waren enkele mijlen verderop. Dus vol verwachting vervolgden wij onze weg en jawel hoor, het verkeer stond compleet vast door her en der geparkeerde auto's en mensen die stonden te kijken. Dit was zelfs voor de park rangers onbegonnen werk. Dit wordt hier ook wel een bear-jam genoemd ipv een traffic-jam.

Marijn parkeerde de camper dus ook maar half op de weg (we stonden toch al stil) en snelde naar de beren. Daar lagen twee Grizzly beren op zo'n 50 meter afstand. Toen Marijn terug rende naar de camper om ook de rest van de familie te halen, had Inge al een kleine reprimande gekregen van een park ranger, omdat de camper daar niet geparkeerd mocht worden. Marijn reed vervolgens stapvoets verder en stuurde Inge er met de camera op uit. Eigenlijk tegen beter weten in, maar kijk eens naar de foto van deze twee lieve beren van Inge!

Dat dacht de moeder van twee kinderen blijkbaar ook die gewoon de helling afliepen naar de beren! Wij waren inmiddels vertrokken, dus we weten niet of zij de krant nog gehaald hebben... Dit soort verhalen hoor je hier wel vaker. Zo vertelde een park ranger dat ze een keer een moeder moest tegenhouden die haar kind voor de foto even op een knuffelige bizon wilde zetten.