De helft van de vakantie zit erop. We hebben al erg veel gezien en zijn benieuwd naar wat de tweede helft ons gaat brengen.

We begonnen de dag met regen, zoals voorspeld. Daarom zijn we eerst een film in het Lake Louise bezoekerscentrum gaan kijken. Het ging over de bedreiging van wildlife door toename van het toerisme. Vooral de Grizzlybeer heeft moeite met het behouden van een goede leefruimte. Toen we daarna naar het drukbezochte meer zelf gingen kijken, vonden we dat toch wat minder. Ja, het ligt mooi, maar al die toeristen en een werkelijk gigantisch hotel aan de oever van het meer, liet toch wel heel duidelijk het dilemma van het park zien. Het moet toch ook wel vaak de frustratie van parkrangers zijn om toeristen te zien ‘recreëren' in deze prachtige natuur. We zijn zelf weer heel snel weggegaan Wij houden toch meer van ongerepte natuur waar we in wat meer rust kunnen genieten.

Daarna zijn we de Icefields Parkway opgereden richting Jasper. Deze 230 km lange weg tussen Lake Louise en Jasper verbindt Banff NP met Jasper NP. We zijn tot halverwege bij Icefield Centre gevorderd.

Het is een schitterend mooie weg, met regelmatig een pauzeplekje waar je een mooi uitzicht op één van de vele gletsjers of markant gevormde bergen hebt. De Mistaya Canyon (alweer een mooi uitgesleten canyon) vonden we tot nu toe het mooiste van deze route.

Onderweg zagen we nog een kleine zwarte beer. Opnieuw zagen we mensen die vaak uit de auto stapten en werkelijk midden op de weg foto's stonden te maken. We realiseerden ons toen dat wij in het begin ook graag foto's van wild wilden maken, maar we hadden nog altijd wel de ruimte gelaten aan het wild om ‘niet gestoord te worden' en ook altijd wel de auto op een veilige manier stilgezet. Misschien kwam het wel omdat we 's ochtends de film gezien hadden, dat we er nu een wat triest gevoel bij hadden. Hiermee willen we niet zeggen dat wij niet meer zullen stoppen voor foto's, maar we proberen in ieder geval een fatsoenlijke afstand te bewaren.