Vanochtend zijn we met de ‘Ice Explorer' (soort superbus) de Columbia Icefield opgeweest, of eigenlijk het eerste stukje van de Athabasca Glacier. Leuk om met zo'n Ice Explorer de gletsjer op te rijden en even een rondje op de gletsjer te lopen. Ook onze ‘gids' Markus had een hoop interessante zaken te melden.

Zeker voor Linde en Floor was het toch de eerste ervaring op de gletsjer. Floor, die werkelijk in elk meer dat ze ziet wil gaan staan (met blote voeten natuurlijk, ongeacht de temperatuur!), ging nu voor de verandering maar met haar hoofd in een gletsjerriviertje hangen om wat water te drinken. Een normaal mens pakt gewoon met z'n handen wat water, maar goed. Daarnaast waren die twee blonde dames van ons weer een gewild object voor de vele Koreaanse fotocamera's. Maar dat kenden we al van eerdere vakanties.

Voor een echte gletsjerervaring moet je echter verder de gletsjer op. Nu mochten we net 3 meter buiten het mooi geëffende en met blauwe pyloontjes afgebakende rondje van zo'n 50m x 50m voor de 25 minuten die ons gegund werden. Gletsjerspleten of mooie ijsvormen en de typische blauwe ijskleur kregen we dus helaas niet te zien.

's Middags zijn we de Icefields Parkway verder afgereden richting Jasper en hebben weer enkele mooie pauzestops en -wandeling gemaakt. De mooiste waren de Upper en Lower Sunwapta Falls en de Athabasca Falls.

En onderweg kwamen we hem dan eindelijk tegen: papa Bighorn met z'n vriendjes. Een indrukwekkende kop hebben die beesten toch met zulke enorme horens. Die wil je op je pad liever niet tegenkomen.