Via een tip wisten we een goede wildlife viewing plek te vinden voor elanden. Hoe vroeger je er bent, des te meer kans op wild. Dus om 5.00 reden we de camping af. Althans, dat dachten we. Het hek was nog dicht, ondanks toezeggingen gisteren. Dus even bij de park-jongedames, twee meiden van zo'n 25 jaar die de camping runnen tijdens hun vakantie (?), aangeklopt. Eentje rolde met haar slaapzak zowat van de bank af waarop ze lag te slapen, maar stond 2 tellen later gewoon buiten om de poort voor ons open te maken.

Zo rond 6.00 uur stonden we op het viewing platform met schitterend uitzicht op een plek waar het wild zich vroeger ongetwijfeld wel liet zien. Tegenwoordig (30 jaar later) is de plek wat dichtgegroeid en moet je toch wat meer geluk hebben. Veel geduld hadden we ook niet echt; na een half uur hielden we het voor gezien. Maar niet voordat een kolibrie een paar keer om het platform was gevlogen en zich op een afstand van een meter of twee liet bewonderen. Een foto maken van een kolibrie valt niet mee, maar we houden het op de Rufous Hummingbird, omdat dat de enige bruin-rode kolibrie is die in ons boek staat. En de elanden, die zien we in Alaska nog wel (hopen we).

Vervolgens hebben we in Prince George weer inkopen gedaan voor een paar dagen en hebben bij de bibliotheek weer even onze weblog en mail bij kunnen werken.

Daarna dachten we bij de Fraser River, als korte onderbreking van een rijdag, een niet al te lange canyon wandeling te maken, maar daar stuitten we op een paar probleempjes. Zo waren de laatste 5 km van de bosweg er naartoe onverhard en erg slecht te berijden voor een camper (en Marijn vindt het niet snel slecht!) en gaf het routekaartje dat er hing aan dat de route tussen de 9 en 11 km lang was ipv de 4 km die in onze beschrijving stond. Ook kregen we de indruk dat wij, naast enkele lokale lieden, de eerste toeristen sinds 5 jaar hier waren. Al met al leek het ons geen goed plan om deze wandeling te maken.

Maar ondanks de 1½ uur die ons dit kostte, hebben we genoten van alle bloemen die hier in overvloed stonden. Ook vonden we nog een slang(etje) die tussen de bloemen lag te zonnen, tussen dezelfde bloemen die Marijn op de foto wilde zetten. En eenmaal weer op de harde weg zagen we nog een Belted Kingfisher (ijsvogel) op een paaltje zitten.