Na een kort bezoekje aan het Visitor Center bij Kluane Lake zijn we het eerste stuk van de Sheep Creek Trail gaan lopen op de hellingen van Sheep Mountain. Muggenpakken aan, ondanks de hitte, en stevig doorstappen naar boven. Stoffig was het ook, want overal ligt dat hele fijne gletsjerzand (net cementpoeder). Eenmaal boven de boomgrens hadden we het beoogde uitkijkpunt bereikt en keken we uit over de Slim's River. We hadden gehoopt om Dall Sheep te zien op hun thuishelling, maar het blijkt dat ze hier slechts 9 maanden van het jaar zitten, precies die maanden dat er geen toeristen zijn.

Om ons moed in te praten heeft men bij het startpunt van de trail een plaquette neergezet ter nagedachtenis aan een jonge vrouw die hier 13 jaar geleden de strijd met een jonge grizzly heeft verloren. In dit uitgebreide National Park zit nl. 's werelds grootste populatie grizzly beren, maar toch zie je ze maar zelden.

Andere wandelingen hebben we ivm de hitte maar gelaten voor wat het was en zijn verder in de richting van Tok in Alaska gereden. Onderweg hebben we nog een stukje van de oude bijna overgroeide Alaska Highway gereden, waar we bij toeval op terecht kwamen. Achteraf bleek (gezien het bordje ‘Trespassers will be prosecuted') dat we ons op terrein hadden begeven dat enige tijd geleden is teruggegeven aan de Natives.

Zo'n 50 kilometer van vandaag van de Alaska Highway had meer weg van een achtbaan dan van een snelweg. Ontelbare kleine glooiingen zaten er in de weg, waar je met een beetje pech met alle vier de wielen los kwam. Soms stonden er oranje vlaggetjes langs de weg ten teken dat naast de weg grote kuilen of scheuren zaten, maar eigenlijk hadden ze boven de hele weg wel een oranje vlag kunnen hangen. Je mocht er 90 rijden, maar met een camper harder dan 60 rijden was vragen om ongelukken.

Het landschap was ook niet bijster interessant, dus we hadden moeite onze aandacht erbij te houden. Maar toen we een zwarte beer naast de weg rustig soapberries zagen eten waren we allemaal weer klaarwakker.

Eind van de dag hebben de camping bij Lake Creek opgezocht, waar we eindelijk weer een vuurtje hebben gestookt en Linde en Floor zich bij het riviertje uit konden leven, waar we ook allerlei wildsporen vonden.

Kluane zullen wij ons herinneren als een weids landschap waar wij nauwelijks door konden dringen tot de echte schoonheid van het park, waar het heet en stoffig was en waar we ontzettend veel ontiegelijk vervelende F...muggen tegen kwamen. Net als 8 jaar geleden!!!