De afstand van Denali NP naar Anchorage hebben we ingedeeld in enkele kortere dagtrips zodat we niet meer dan zo'n 2 à 3 uur op een dag hoeven te rijden. De eerste stop was Denali State Park. Op de weg hier naartoe zouden we Denali (oftewel Mount McKinley) enkele keren moeten kunnen zien. Maar niet vandaag, de bewolking hing te laag.

In het Visitor Center van Denali State Park werden we te woord gestaan door een super gemotiveerde lerares die dit als vakantiebaantje heeft. Vier dagen op en vervolgens vier dagen af, dat is haar werkschema. Als tegenprestatie kan ze onbeperkt gebruik maken van alle faciliteiten die de State Parks bieden. Ze had ook een jampotje vol met muggen staan, die campinggasten afgelopen juni op een avondje hadden gedood. Je kon toen met zo'n elektrisch anti-muggen racket in het wilde weg door de lucht heen zwaaien en met elke zwaai had je gegarandeerd tientallen muggen gedood. Gelukkig was het nu niet zo erg.

De wandeling die we gepland hadden was een rondje van 8 km om Byers Lake. Omdat het hier vol staat met bosbessen en aalbessen is dit gebied ook geliefd bij de beren. De afgelopen twee dagen waren er beren op het pad gesignaleerd. Maar blijkbaar hielden ze niet van regen, want wij zijn ze niet tegen gekomen. Het begon namelijk te regenen net toen we klaar stonden en het hield ruim 3 uur later op toen we bijna rond waren. Van de regen werden we eigenlijk niet eens zo nat, maar omdat het pad slechts een halve meter breed was en er gedurende de hele afstand natte struikjes en gras overheen hingen, werden onze broeken en schoenen kleddernat. Dat wordt morgen wandelen met natte schoenen.

Tijdens de wandeling hielden we regelmatig pauze om bosbessen te plukken. Een nadeel was wel dat je dan ook direct belaagd werd door de muggen. Maar ja, we hadden Linde nu eenmaal beloofd om elk kwartier een half minuutje plukpauze te houden.