We hebben vanochtend het goedbedoelde ontbijt op de camping maar overgeslagen en zijn vroeg op pad gegaan naar de Exit Glacier in Kenai Fjords National Park. Dit park bestaat voornamelijk uit gletsjers en fjorden. De Exit Glacier is de enige van de 32 gletsjers van het Harding Icefield die via de weg toegankelijk is. Via een korte wandeling konden we bij de gletsjer komen. Ondanks de forse motregen en laaghangende bewolking konden we het onderste stuk van de gletsjer toch nog goed zien.

Hierna hebben we het zuidelijkste deel van het Kenai Peninsula verlaten en zijn richting de westkant van het schiereiland gegaan. Onderweg hebben we nog een stop gemaakt bij Moose Creek, waar we konden zien hoe de zalmen zich een weg baanden door het ondiepe riviertje naar hun paaigronden. De Sockeye zalmen waren al mooi donkerrood, hun kop was bruin-groen en hun bek was al behoorlijk aan het vervormen. Bij een enkeling hingen de vellen er al aan. Misschien was hij ternauwernood aan een beer ontsnapt.

Wat ons aan het schiereiland opvalt, is dat het hier in vergelijking met de rest van Alaska zo enorm druk is. Op zich niet vreemd, want dit goed ontsloten en bij vissers erg geliefde gebied ligt op 2 à 3 uur rijafstand van Anchorage en omgeving, waar de helft van de bevolking van Alaska woont. Op de wegen wordt standaard te hard gereden, waardoor je telkens iemand in je kofferbak hebt zitten en er nauwelijks tijd is om van de omgeving te genieten. De camping die we op het oog hadden (met 180 plekken zonder voorzieningen) was zelfs vol! Dat is ons nog maar zelden overkomen op deze vakantie.