Vandaag hebben we na 6 dagen het drukke Kenai Peninsula (ter grootte van Nederland) verlaten en zijn we met de veerboot in Valdez aanbeland. De boot vertrok vanuit Whittier. Om daar te komen moet je door een één-baans tunnel die gedeeld wordt met de trein. Je rijdt dan 4 kilometer over spoorrails. De tunnel begint in Portage, dus zijn we net als 5 dagen geleden weer bij Portage Glacier gaan kijken. Ook nu was het druilerig weer en was het uitzicht matig. Nu hebben we wel de tijd genomen voor het Visitor Center en dat was best de moeite waard. Uiteraard ook weer een filmpje meegepikt. Die zijn altijd erg mooi in de visitor centers.

Onze laatste boottocht van deze vakantie was wederom een succes. Terwijl alle bergen om ons heen in wolken gehuld waren en we vertrokken met motregen, leek het net alsof we de rest van de bijna 6 uur durende overtocht door een wolkenloze tunnel voeren. Het land om ons heen lag onder donkere wolken en op de boot was het weliswaar fris, maar bijna steeds hadden we een zonnetje op het achterdek en voeren we over een vrijwel rimpelloze zee.

De middelste twee uur voer de boot langzaam in slalom tussen ijsbergjes door die van de grote Columbia Glacier kwamen en in zee dreven, soms met tientallen meeuwen erop. Hoe dichter we bij de gletsjer kwamen hoe kouder het ook werd op de boot. Op grote afstand zagen we de gletsjer met zijn honderden grote ijsbergen.

Deze tocht zagen we weer ander wild dan op de andere overtochten. Het aller-leukste waren eigenlijk wel de zeeotters. Deze beesten komen zelden tot nooit aan land en zijn de afgelopen eeuw bijna uitgeroeid (met name door de Russen) om hun enorm zachte vacht. Wij hebben er vandaag 10 gezien. Lekker op hun rug liggen ze, meestal in hun eentje, te dobberen in het ijskoude water.

Op een kale rots, waar we redelijk dicht aan voorbij voeren, lagen zo'n 50 to 75 Steller Zeeleeuwen te zonnen. Een enkeling nam even de moeite zijn kop omhoog te brengen, maar het merendeel verroerde geen vin. En wat ook erg leuk was, waren enkele Porpoises (dolfijnen) die langzij zwommen.

hadden met enkele medereizigers op het achterdek de afspraak gemaakt dat we elkaar zouden waarschuwen als we wildlife zagen. Op die manier zouden we zo min mogelijk missen. Dat ging goed totdat wij zaten te eten. Wij zagen wel de bultrugwalvis, maar we konden hen helaas niet waarschuwen.

Moe maar voldaan hebben we in Valdez een camping opgezocht. Het is al weer heel wat dagen geleden, maar nu slapen Linde en Floor eindelijk weer eens voor 22.00 uur.